Pierwsza oficjalna wzmianka o istniejącym w osadzie kościele pochodzi z 1335 roku.

Podobnie jak w przypadku zdecydowanej większości śląskich świątyń, został przejęty przez protestantów około 1524 roku.

W XVIII wieku został poddany gruntownej przebudowie, w wyniku, której uzyskał obecny barokowy wygląd.

Ze starego założenia pozostała jedynie XV- wieczna wieża. Później był restaurowany w XIX wieku.

​

Obecnie jest to zorientowana budowla barokowa, wzniesiona na założeniach wcześniejszej, gotyckiej świątyni.

Jest to salowy, murowany z cegły i polnego kamienia obiekt o rzucie prostokątnym, bez wydzielonego prezbiterium. Świątynia nakryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami, dobudowana do masywnej, kwadratowej, kamiennej wieży, która znajduje się od strony zachodniej.

Dwuspadowe dachy kościoła pokryte są dachówką ceramiczną.

Otwory okienne części nawowej oraz główne wejście do świątyni są o wykroju pełnym.

Od strony północnej do nawy dobudowana jest prostokątna zakrystia nakryta ceramicznym dachem pulpitowym.

Obiekt jest otynkowany.

​

W dość skromnie wyposażonym wnętrzu kościoła zachowały się dwie gotyckie rzeźby z ok. 1500 roku,

oraz barokowy ołtarz główny z drugiej połowy XVIII wieku.